Verslag Fotoweekend 2021

Vertrek

Precies een week geleden, vrijdag 24 september 2021 vertrokken we voor het fotoweekend naar Visé-Richelle in België. De fotoweekend commissie had een groot huis afgehuurd voor 29 personen en het komend weekend zouden we daar zitten met in totaal 17 mensen. Voor het eerst in de geschiedenis van fotokring beeldhoek waren we daar met bijna net zoveel mannen als vrouwen! De weersvoorspellingen waren goed. Dit jaar voor de meesten een langer fotoweekend als normaal. Voor het eerst mocht ik nu vrijdag zaterdag, zondag en maandag in mijn agenda zetten. Normaal is zondag de laatste dag nu was dat maandag.

Door de commissie, die bestond uit Marie-José, René, Doortje en Petra, was een programmaboekje gemaakt met informatie met daarin wat mogelijkheden in de omgeving. Om in de sfeer van het foto weekend te komen, had ik vooral voor nieuwe deelnemers een fotografische impressie gemaakt.  Nu 14 fotoweekenden tijdelijk digitaal in beeld, verstopt achter een wachtwoord.  Het betreft een selectie van foto’s uit mijn persoonlijke fotoarchief, het geeft een inkijkje in het sociale karakter van het weekend.

Fotofestival LENS op /de MENS

Samen met Ben en Annie zijn Jenny en ik eerst naar Pelt in België gereden. Daar vond het internationaal fotofestival genaamd LENS op /de MENS plaats. We arriveerden om 10:30 uur. Meer dan 300 fotografen hebben meegewerkt aan dit festival en stuurden hun beelden naar Pelt. Een internationale jury zorgde voor een mooie selectie.

We werden aangenaam verrast door de presentatie, de kwaliteit en het aanbod van de foto’s. We vroegen ons af: “waarom zijn we hier niet eerder geweest? Waarom gaan we hier als club niet op een zaterdag of zondag naar toe? We rijden immers wel zo mogelijk naar het fotofestival in Naarden (toch niet echt bij de deur), maar hebben kennelijk onvoldoende oog voor wat er net over de grens gebeurd.

Van de expositie LENS op /de MENS gaan we de komende jaren nog meer horen. Het festival is duidelijk klaar om te groeien. Wij hebben vier uur rondgelopen en genoten van prachtige foto’s. Goed georganiseerd, mooi geprint en gepresenteerd! Het is een aanrader voor de komende jaren en wij hebben bij aankomst in Visé de andere leden geadviseerd om maandag alsnog te gaan kijken. De tentoonstelling liep alleen deze week nog, maar heeft vanaf 6 juni gehangen.

Lunch in Pelt

We waren inmiddels drie uur foto’s aan het bekijken en we kregen honger. We hadden nog niet alles gezien. In de grote kerk, waar ook een groot aantal foto’s hing, was een begrafenis aan de gang. We hoopten na de lunch daar nog even binnen te kunnen kijken. Omdat we na het eten daar nog niet terecht konden, reden we door naar onze weekend accommodatie in Visé-Richelle. 

Richelle

Richelle blijkt een klein kerkdorpje bij Visé wat te bereiken is via een bochtige weg met haarspeldbochten. Visé kennen de meesten van de vakantie. Je rijdt er door heen op weg naar luik of een vakantie ergens in Frankrijk. Richelle kende ik niet maar ligt hoog boven de Maas. De accommodatie blijkt voor wat betreft het aantal keukens en de gemeenschappelijke ruimte een voltreffer. De kamers zijn eenvoudig, ze vallen in sommige opzichten wat tegen, maar we hoeven zeker niet te klagen. Kort nadat wij ter plaatse komen, arriveren René, Doortje, Petra en Marie Jozé ook. We beginnen met de voorbereidingen voor het eten. Paprika’s, uien en wortelen snijden en zo. Het is bijzonder gezellig. Iedereen doet wat. Vele handen maken licht werk.

Het diner

Als iedereen er is, en alles is zo’n beetje klaar, nemen we zo omstreeks 19.00 uur aan een grote lange tafel plaats. En dan blijkt dat de organisatie werkelijk haar best gedaan heeft gedaan om een heerlijke volledige 3-gangen maaltijd, Inclusief dessert (ijs met warme appel crumble) op tafel te zetten. Door René waren de grote inkopen voor het weekend gedaan. We hebben heerlijke verse soep gemaakt van paprika’s die door Coby ter beschikking zijn gesteld. Petra, Marie-José en Doortje coördineerden de keuken en de activiteiten.

In de avond werd er veel onderling en wisselend met elkaar over fotografie en andere zaken gesproken. Ook werd nagedacht over hetgeen we op zaterdag zouden kunnen ondernemen. We hadden allemaal onze eigen drank meegenomen, dus je kunt je voorstellen dat het in combinatie met de muziek van Spotify steeds gezelliger werd. Jammer dat de WIFI zo af en toe een beetje tekort schoot. De volgende keer maar enkele playlists downloaden en lokaal opslaan.

Kermis, maar waar dan?

René en Ted hadden een kermis gezien. De weg was hiervoor afgesloten toen ze aankwamen. Zo omstreeks 22.00 uur ging ik samen met een vijftal anderen een luchtje scheppen, op zoek naar ‘de kermis’ in Richelle. Na wat omzwervingen in het slecht verlichte dorpje kwamen we uit bij een feesttent. Er was een life optreden, het leek me gezellig, maar een bezoek zat er natuurlijk niet in. Jongeren kwamen van heinde en ver. Richelle is een dorpje waar de tijd wat minder snel lijkt te zijn gegaan. Er hing een gemoedelijke sfeer. Na enkele aanwijzingen arriveerden we dan op de plek waar het te doen moest zijn. Het was al laat. Er was nog een tent open. Ik heb met moeite nog een paar foto’s van ‘dzee kermis’ gemaakt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet meer zo scherp zag. Als de drank is in de man, is de wijsheid in de kan. Ik kan dus maar twee foto’s laten zien. Haha.

Urbex

De nachtrust was niet voor iedereen optimaal. Coby en anderen, die aan de voorkant van het huis sliepen, bleken vanaf 04.00 uur wakker te zijn gehouden door een haan. Gelukkig heb ik daar, wellicht door de alcohol, niks van meegekregen. Na een uitgebreid ontbijt met spek en eieren, gebakken door René voor iedereen die dat wilde, vertrok ik samen met Jenny, Ben en Annie richting een onbekende urban locatie. Onderweg stopten we op een rustige plek aan de rand van een bos, tegenover een bergdal om even echt met fotografie bezig te zijn. We maakten een paar HDR-foto’s op statief. Na een uur reden we verder, de ochtendmist die nog in het dal hing, was inmiddels opgetrokken. We moesten wel een beetje zoeken naar dat ..Sanatorium in Spa… We reden er drie keer voorbij en stonden er twee keer voor de poort, voordat we zeker wisten dat we goed zaten. Maar het bleek de moeite van het zoeken zeker waard. 

Sanatorium du Basil

Het sanatorium in Spa bleek een echte urbex locatie, een oud ziekenhuis in de Ardennen genaamd Sanatorium du Basil. We hadden prachtig weer en ik had er wel twee dagen kunnen fotograferen. Zo omstreeks 14.00 uur kreeg ik honger en besloot ik terug naar de auto te lopen. Ik was de tijd vergeten en had vreemd genoeg geen telefoon bij me. Ze hadden me dus niet kunnen bereiken. Misschien stonden ze wel op me te wachten? Dat bleek ook zo te zijn.

We reden de straat uit en hebben aan het eind van deze provinciale weg heerlijk geluncht bij Le vert de Pommier, in La Gleize niet ver daar vandaan. 

Foto’s verzamelen

Terug in Visé-Richelle heb ik me belast met het verzamelen van één of twee foto’s van eenieder van die dag. Op zich wel een grappig proces. Het is voor iedereen best lastig om uit het grote aanbod van een dag één leuke foto te selecteren. Als de selectie is gemaakt, het nummer noteren, en met het kaartje je te moeten melden. Kan ik het kaartje lezen? In welk formaat staat de foto? Kan ik de goede foto vinden? Moet er nog iets aan gedaan worden? Hoe importeer ik de foto in lightroom? Zie ik straks nog wie welke foto heeft aangeleverd? Het is zo’n klusje waar je toch wel even mee bezig bent omdat je allerlei verschillende kaartjes en bestanden (al of niet per mail) krijgt.

De barbecue

Gelijktijdig gingen anderen aan de slag met de voorbereidingen voor de Barbecue en de tafel. Toen ik klaar was hoefde ik alleen maar aan te schuiven. Nu was buiten gedekt, opnieuw aan een lange gezellige tafel met aan het eind de grill-masters René en Ted. Aan alles was gedacht.

Foto’s bespreken

Zo omstreeks 20.00 uur hebben we binnen met de Beamer de verzamelde foto’s besproken. De opstelling ging goed in deze toch grote gemeenschappelijke ruimte en de beamer trilde gelukkig maar bij enkele dia’s. Iedereen had duidelijk een mooie dag beleefd. De meesten hadden, voor zover ik dat tijdens het verzamelen kon beoordelen, fotografisch een mooie opbrengst. Een echte uitschieter vond ik de foto van de twee hondjes met twee vrouwen op hoge hakken en het blauwe voetgangersbord. Marie-Jozé en Petra die samen op pad waren hebben achter de dames aangerend, om de foto te kunnen maken. De gepresenteerde foto’s heb ik nog niet hier gepubliceerd omdat we hiervoor, en het overige werk, een extra avond organiseren op vermoedelijk 14 oktober.

Tongeren

Op zondag stond Tongeren de oudste stad van België op het programma. Tongeren is een mooie mix van nieuwe winkelstraten met oude hoekjes. Tongeren heeft op zondag een echte antiekmarkt en een aantal van ons zijn dan ook vroeg vertrokken om deze echt te kunnen beleven en fotograferen.  Je kunt er urenlang snuffelen op, naar het schijnt de grootste brocantemarkt van Europa. Ik had toch even spijt dat ik niet ook vroeg opgestaan was. Marie-Jozé had een culturele stadswandeling van twee uur gereserveerd vanaf de grote Markt Ambiorix. Om 10.45 uur verzamelden we ons allemaal rond Jos Vandebrouck een van de stadsgidsen van Tongeren. Het bleek een zeer aardige entertainende gids met allerlei verhalen over de binnenstad, de antiekmarkt, de omwalling, de romeinse poort en het Begijnenhof.  Jos was goed onderlegd, grapte regelmatig, keek soms langs je door, maar vergis je niet. Hij wist heel veel en bleek voorzitter van de regionale cultuurraad. Van middeleeuws Tongeren zijn enkele stukken stadsmuur een oude stadspoort en het Begijnenhof bewaard gebleven. Bijzonder was het Begijnenhof, de Sint Ursulastraat, Onder de Linde en het verhaal over de Ursulinnen en de slagerij aan het water. Om 14.00 uur gingen we gezamenlijk aan de lunch in Ben’s Café een mooie brasserie op de Markt. Het beetje regen wat die dag viel, viel terwijl wij net binnen heerlijk zaten te lunchen.

Zaterdagavond werd al duidelijk dat we zo ruim hadden ingekocht dat het misschien beter was dat we zondagavond ook zelf de maaltijd gingen bereiden. Dat was al twee keer heel goed gegaan, dus waarom dan niet een derde avond. Uit eten geeft ook z’n problemen bij zo’n grote groep. We hadden meer als genoeg over, we hoefden de deur niet uit, iedereen kon drinken, dus geen verplichte BOB en de kosten blijven laag. Bovenal, het was gezellig. We dineerden dus samen voor de derde keer in huize Visé-Richelle.

Maandag werd door iedereen anders ingevuld. Uiteraard hebben we samen eerst opgeruimd en de resterende etenswaren verdeeld. Een aantal zijn nog naar Pelt geweest, enkelen hebben op de terugweg nog een tussenstop gemaakt en het nodige gefotografeerd. Sommigen reden direct naar huis. Het was een prachtig weekend waar iedereen met plezier aan terug kan denken. Wat hebben we gelachen.

Marie-Jozé, Petra, Doortje en René dankjewel!