Vandaag in mijn mailbox:
Afgelopen zaterdag heeft de jurering van Foto Individueel plaatsgevonden. De prijswinnaars zijn bekend. Wij zouden het op prijsstellen wanneer u, als een van de prijswinnaars, op zondag 25 november in De Bilt aanwezig bent. Groet, Theo van der Heijdt
Tja dit vind ik natuurlijk erg leuk! Ik weet niet waar ik geeindigd ben, maar hij is in ieder geval opgevallen. Het blijft natuurlijk nog even spannend, maar voorlopig ben ik wel in mijn nopjes met dit bericht. Ik plaats hierbij de foto met de toelichting, omdat ik er helaas, mijn moeder wordt 78 die dag, niet bij kan zijn.
Voor de achtergrond van de foto deze info:
De foto werd afgelopen zomer door mij gemaakt in Toscane Italie, in het stadje Pisa. Voordat je het binnenplein op gaat waar de ´scheve toren van Pisa´ en andere bezienswaardigheden staan, bevinden zich daar allerlei stalletjes en breek je bijna de benen over mensen die je gevraagd en ongevraagd allerlei spullen aanbieden. Zo staan er tussen de autochtone handelaren ook nogal wat mannen vermoedelijk afkomstig uit Afrika. Sommigen van hen zijn het handelen duidelijk gewend, een aantal van hen duidelijk niet. Je merkt dat aan de ervaring en de assertiviteit waarop de marktkoopmannen hun waar aanbieden, maar je kunt dat ook zien aan de hoeveelheid en de kwaliteit van de winkelwaar (kralen/kettingen/brillen etc) die wordt aangeboden. Soms merk je aan de lichaamstaal dat ze zich nog niet happy voelen. Vaak gaat het hier om illegalen of vluchtelingen die nog niet zo lang geleden zijn gearriveerd. Mensen die zonder papieren Italie zijn binnengereisd en die dus weinig of niets hebben. Het zijn vaak jonge mannen die hun familie op jonge leeftijd achter laten en die hun geluk elders op de wereld gaan zoeken.
Deze jongen in Pisa ook. Op het moment dat ik hem zag, zag ik hem enigszins verlegen, tussen wat kraampjes tegen die toch wel speciale muur staan. Het licht was goed en ik moest snel zijn. Ik wilde de schuchterheid die ik zag en het slungelige, geen raad met z’n lijf, vastleggen. Daar op die plaats voor die muur. Een muur met daarop de doorgehaalde zwarte graffity ‘tags’, de schuur en zweetvlekken van de verkopers. Ontstaan omdat ze daar altijd staan. Het was de manier waarop hij wegkeek van het publiek, maar ook wel weer andere zaken in de gaten leek te houden, die me grepen. Terwijl ik de foto maakte, voelde ik dat ik goed zat. Ik wist op dat moment waarom ik Pisa bezocht had. Ik had in ieder geval één mooie foto. Het rare is dat je dat op dat moment weet. Als ik de foto dan later terug zie, zie ik dat de houding van de man en zijn kleding meewerkt. Het oogwit is het meest witte van de foto. De huidskleur steekt mooi af tegen de smoezelige muur die arm en rijk hier lijkt te verdelen. Ik heb de foto de titel gegeven: “Gelukszoeker of slachtoffer”
Fotomath
Naar: resultaten Foto Individueel BNAFV
Naar: wedstrijd Foto Individueel BNAFV